De mitswa van de Soeka is om er in te wonen, te verblijven, gedurende de dagen van Soekot. Wanneer dan de vraag is of het moeilijk of gemakkelijk is deze mitswa te houden, dan lijkt het antwoord op het oog vrij eenvoudig: gemakkelijk.
Zodra ik in de soeka ben, houd ik me aan de mitswa. Toch is het een mitswa die de nodige aandacht vraagt. In meererlei opzicht.
Allereerst moet de soeka beschikken over een kosjer schach: staat de soeka niet onder een boom, is de verhouding dakbedekking en zichtbaarheid van de hemel in de juiste balans; zijn er wel voldoende muren? Maar als dan de soeka gebouwd is, dan is het toch
een gemakkelijk te houden mitswa (zolang het weer in Nederland meewerkt)?
De nodige aandacht, dat is wat nog kan ontbreken. Want een mitswa moet met aandacht – kawwana worden verricht. Wanneer je in de soeka gaat zitten is die aandacht er natuurlijk wel. De situatie verschilt van het gewone aanschuiven aan de eettafel. Maar
na verloop van tijd is men gewend aan de tafelschikking en vergeten we bijna dat we in de soeka verblijven. De jomtov-gezelligheid doet de aandacht voor de vervulling van de verplichting in de soeka te zijn, naar de achtergrond verschuiven. Kijk daarom tijdens
het eten of converseren, zo nu en dan om je heen en vooral naar boven, naar het sechach, het belangrijkste onderdeel van de soeka.
Waardoor je je realiseert dat je je in de soeka bevindt. En bezig bent met het vervullen van de mitswa van lesjeev basoeka. Je zou bijna vergeten dat je bezig bent een mitswa te vervullen. Sommige mensen voegen daar het uitspreken van de woorden aan toe:
lesjeem mitswat soeka – ter vervulling van de mitswa van Soeka.
