Sjeminie Atseret / Simchat Tora

Sjeminie Chag Ha’atseret is een feest met een heel eigen karakter en voor wie het weet te appreciëren een heel bijzondere dag. Sjeminie Chag Ha’atseret is geen onderdeel meer van Soekot. Sjeminie Chag Ha’atseret is een chag bifnee atsmo, een feest op zich. Het heeft geen symbolen zoals Soekot met de loelav of Simchat Tora met de Tora. Het wordt gewaardeerd en beleefd zonder dat symbolen daartoe moeten opwekken. De vrolijkheid is er ook om dat de tijden die met Hosjanna Rabba ten einde zijn gekomen, de tijden van smeken, vergeving en verzoening, plaats hebben kunnen maken voor opluchting en een gevoel van bevrijding. Sjemienie Atseret is door dit alles juist een heel bijzondere dag, in de aanloop naar Simchat Tora.

We zeggen geen beracha meer over het zitten in de soeka en schudden niet meer met de loelav. Waaruit blijkt het bijzondere karakter?
Er wordt zoals het hoort bij bijzondere momenten apart sjehechejanoe gezegd. Sjehechejanoe is de beracha voor bijzondere momenten.
Op Sjeminie Chag Ha’atseret wordt gebeden om regen voor het land Israel. De winter dient zich aan en een natte winter is goed voor de oogst.
Sjeminie Chag Ha’atseret heeft een eigen offer dat in de Tempel werd gebracht en een eigen psalm die de levieten zongen.
Op Sjeminie Chag Ha’atseret bestaat de gelegenheid om een jizkor te zeggen voor overleden familieleden. Wanneer Sjeminie Chag Ha’atseret op sjabbat valt wordt Kohelet (Prediker) gelezen.
Het gebruik om op de middag van Sjeminie Chag Ha’atseret bij de rabbijn op bezoek te gaan die ontvangt in de soeka, is weliswaar wat in onbruik geraakt, maar geeft in essentie het feestelijk-religieuze karakter van deze dag aan.

De gehele 8e dag geteld vanaf het begin van Soekot (Sjemini Atseret genaamd) eet men in de Soeka maar zegt hierbij geen beracha. Daarna neemt men afscheid van de Soekka en zegt men de Jehie Ratson – `Moge het Uw wil zijn, o G’d, dat wij in de Soeka van de Leviatan mogen zitten’. De Leviatan is een grote vis maar het woord Leviatan betekent eigenlijk `begeleider’. De Soeka is een klein Heiligdom. We hopen dat we tot in lengte van dagen  in G’ds schaduw mogen blijven zitten en G’d in de tijd van de Masjieach mogen `begeleiden’.

Tegen de avond van de achtste dag mag men wel het huisraad al uit de Soeka halen maar het niet op zijn plaats zetten omdat het anders zou lijken alsof men van de eerste dag Jom tov voorbereidingen treft voor de volgende dag Jom tov. Jom tov moet een rustpunt zijn. Ongebreideld voorbereiden voor de volgende dag, ook al is deze ook Jom tov, is niet geoorloofd.

Simchat Tora – Vreugde der Wet, straalt uitbundigheid uit. Het is de vreugde om de Tora, die we een jaar lang hebben doorgeleerd en doorgelezen. En waaraan we zo verknocht zijn, dat we die onmiddellijk weer beginnen te lezen. Op Simchat Tora vieren we dat we de Tora hebben, dat we het laatste boek daarvan (Dewariem) uitgelezen hebben en weer beginnen in het eerste (Bereesjiet). De woorden van de vijf boeken van Mosje zijn namelijk verdeeld evenveel porties als er in een jaar sjabbatot zijn. In sjoel wordt met de Tora-rollen rondgedanst (behalve in de Portugese Snoge) en snoep gestrooid voor de kinderen.
Einde en begin van de Tora worden gelezen door twee bruidegommen, de chattan Tora en de chattan Bereesjiet. Zij en heel veel andere sjoelbezoekers trakteren de kinderen op snoep. ’s Avonds worden zij plechtig in hun functie geïnstalleerd, alhoewel het plechtige tegenwoordig met veel humor, kwinkslagen en plezier gepaard gaat.
Het plezier blijkt uit het dansen met de Tora en ook uit de muziek voor die dag. Het chazzanoet van Simchat Tora wordt opgevrolijkt met melodieën van door het gehele joodse jaar, inclusief muzikaal gejongleer door de chazzan met als befaamd hoogtepunt de Sieben Farben Kaddisj, waar alle bijzondere momenten van het jaar muzikaal langs komen. Klik HIER voor een uitvoering in een bijzonder arrangement van deze Kaddiesj, afkomstig van oppervoorzanger Juda Vleeschhouwer uit Groningen.

Lees ook:

 

Reacties zijn gesloten.