In feite bestaan van geen enkel feest zoveel geschreven bronnen als van Chanoeka. Juist daarom is het opvallend, dat er geen “Megillat Chanoeka” wordt voorgelezen op het Inwijdingsfeest.
Rabbi Jisraël uit Tsjortkov (19e eeuw, Polen) stelt deze vraag en geeft het volgende antwoord:
De spirituele oorlog tegen het Hellenisme bleef niet alleen beperkt tot de generatie van de Makkabiem. In iedere generatie kleedt het heidense Griekse gedachtegoed zich in nieuwe schaapskleren om zijn gif te spuien.
Zo legt hij ook de Talmoedische vraag “wat is dat eigenlijk Chanoeka” uit.
Volgens Rabbi Jisraël betekent dit: “Waarom hebben onze Wijzen een feest ingesteld voor een doorlopende strijd, die nog steeds niet beslecht is”.
En het antwoord luidt dan dat er juist daarom een speciaal feest is ingesteld om de herinnering aan die strijd levend te houden. Daarom worden de lichtjes ook ‘s avonds aangestoken, buiten en in een oplopende reeks, iedere avond één lampje meer. Juist in deze tijd van duister galoet moeten wij strijden tegen de spirituele duisternis die ons omringt. En hierbij geldt dat we steeds moeten toevoegen aan onze kennis en praktijk als tegenwicht tegen al die donkere invloeden die van buiten die realiteit onze identiteit bedreigen.
