Eliyahoe Philipson, de rabbijn van Twente, ging met zijn vrouw naar Israel om bij de viering van de bar mitswa (Joodse meerderjarigheid) te zijn van kleinzoon Noam. “Zo hadden wij onze reis naar Israel gepland, om bij het feest aanwezig te zijn”. … .
Onze kleinzoon Noam is 13 jaar geleden geboren op 23 tammoez.
Dat moet natuurlijk gevierd worden!
Daarom hebben zijn abba en ima (pappa en mamma) grootse plannen voor een feest gemaakt.
Maar, omdat de datum van de barmitswa in de “drie weken” valt, d.w.z. de treurperiode om de verwoesting van de tempel, en men daarom in deze periode geen feesten maakt, hebben ze het grote feest voor familie en vrienden een week vervroegd.
Zo hadden wij onze reis naar Israel gepland, om bij het feest aanwezig te zijn.
Maar helaas, een maand geleden zijn er door terroristen een drietal jongens gekidnapt en vermoord, hetgeen aanleiding heeft gegeven tot een oorlog tussen Israel en de Hamas in Gaza.
De Hamas heeft sinds de afgelopen maand enorme aantallen raketten en mortiergranaten geschoten op Israel, waarop het Israelische leger uiteraard moest reageren om de lancering daarvan te verhinderen. De strijd is helaas nog niet afgelopen en heeft aan beide kanten veel slachtoffers gemaakt.
Onze barmitswe-jongen en zijn familie wonen in Gan Javne, een plaatsje vlakbij Asjdod, en dus ook niet ver van de Gaza-strook. Eén van de uit Gaza gelanceerde raketten is in de tuin van hun buren zo’n 50 meter verder gevallen. Elke keer als er vanuit Gaza raketten in hun richting geschoten worden gaan er sirenes af en moet iedereen naar de schuilkelders rennen om niet te worden geraakt, of door een raket of mortier, of door delen van een in de lucht tot ontploffing gebrachte raket door een anti-raket-raket van de “iron dome” (ijzeren koepel). Een beangstigende ervaring, vooral omdat het op elk moment van de dag en de nacht kan gebeuren. Vaak meerdere malen ’s nachts moet iedereen uit bed naar de schuilkelder rennen. Stel je even voor, wat dit voor de nachtrust betekent! Om maar niet te spreken van de traumatische toestanden voor jong en oud.
Als gevolg van deze oorlogshandelingen is door de overheid een aantal beschermende maatregelen getroffen, waaronder het verbieden van grote bijeenkomsten en feesten in zalen; dus niet alleen chatoenot (bruiloften), maar ook ons barmitswa-feest moest worden opgeschort.
Geen feest dus…. Maar barmitswa is barmitswa, dus in de plaatselijke sjoel zijn we met een kleine groep van familie en vrienden bijeengekomen op donderdagochtend om Noam voor de eerste keer tefillien te laten leggen. Ook heeft hij het begin van de parsje van de week gelaajend.
Gelukkig is dit allemaal zonder storing verlopen.
Maar vrijdagavond tijdens kiddoesj ging het alarm af. Dus rennen naar de schuilkelder. We konden nog net zien hoe de raketten door de iron dome in de lucht werden geraakt!
Die nacht kon ook niemand slapen, door de wederzijdse beschietingen, het gedreun van de bommen en overvliegende F-15’s.
Gelukkig was er een tijdelijk staakt-het-vuren afgekondigd vanaf acht uur sjabbat-ochtend, dus toch maar naar sjoel gegaan. Maar ook daar waren veel minder mensen dan normaal; sommigen moesten naar het leger en veel mensen wilden geen risico nemen en bleven liever veilig thuis.
We hebben die sjabbat een paar keer in de miklat (schuilkelder) gezeten. Gelukkig zonder kleerscheuren er af gekomen.
Het feest houden we im jirtse Hasjem nog tegoed!
