Wat is het nut van het huwelijk in het algemeen en van de choepa in het bijzonder? Velen vinden het ouderwets om te trouwen. Wat missen we als we er voor kiezen om niet te trouwen? Dan mist het Goddelijke aspect in de relatie van twee menselijke partners; God als derde partner.
Rabbijn mr. drs. R. Evers, rabbijn van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap
Rav A. Moss uit Sydney, Australië stelt dat het huwelijk vandaag de dag relevanter is dan ooit. Nu alle klassieke redenen om te trouwen uit de mode zijn geraakt, blijft er maar één echte reden over om te trouwen en kan men eindelijk om de juiste reden in het huwelijksbootje stappen.
De redenen die tot voor kort aangedragen werden om voor het huwelijk te kiezen zijn allang achterhaald, aldus rabbijn Moss. Tot enkele jaren geleden trouwde men nog wel eens om de bestaande (niet-huwelijkse) relatie te bestendigen. Het zou niet mijn argument zijn. In ieder geval klinkt het niet erg romantisch. Het lijkt eerder een voorzorgsmaatregel tegen het vertrek van de partner.
Rav Moss brengt de veelgehoorde reden dat het huwelijk de relatie “officieel” maakt. Is hier een receptie voor nodig?! Je kunt natuurlijk ook een advertentie in de krant zetten waarin je de bevestiging van je ‘prille’ geluk officieel aankondigt.
Je kan het (huwelijkse) samenzijn op vier niveau’s bekijken:
- het lichamelijke
- het individuele
- het maatschappelijke
- het religieuze.
Voor de individuele behoeftebevrediging is slechts een individuele beslissing nodig. Maimonides verwoordt dit treffend in zijn codex: ”Vroeger was het zo, dat men ging samenwonen wanneer men elkaar aardig vond”. Wanneer een huwelijk maatschappelijk beklonken wordt op het stadhuis, geeft men aan te beseffen, dat samenzijn niet alleen een individuele aangelegenheid is maar ook maatschappelijke gevolgen heeft. Maar het Jodendom geeft een huwelijk meerwaarde. Zonder choepa bestaat er zeker liefde en commitment. Je kunt een gezin stichten. Maar er ontbreekt een aspect. Je relatie is niet heilig. Alleen door te trouwen volgens de Joodse traditie maak je je relatie heilig, je maakt de band tussen twee echtelieden gewijd; iets bijzonders. Je voorziet je liefde van het G’ddelijk stempel.
Stel, dat je niet wil trouwen om individuele of maatschappelijke redenen. Wat blijft er dan nog over? Maar één reden: Jodendom is gericht op kedoesja, heiligheid. Het Joodse huwelijk maakt een relatie heilig: Rav Moss:
Trouwen betekent dat er Iets is dat groter is dan jullie allebei dat jullie samenbrengt.
G’d wordt deel van je relatie. Dat kan je op geen enkele andere manier bereiken. Rabbijn Moss stelt dat een choepa de verbintenis tussen man en vrouw boven de menselijke beperkingen verheft. De zegeningen die onder de choepa uitgesproken worden, maken G’d als het ware tot derde partner in het huwelijk.
De Tora bevat 613 mitsvot (248 ge- en 365 verboden). Het Jodendom geeft diepere inhoud aan ons leven en aan onze tijd. In Kabbalistische bronnen wordt ook een verband gelegd met de Tselem Elokiem, het G’ddelijk beeld, waarnaar de mens geschapen is. Hoewel wij G’d geen lichaam of vorm toedichten, spreekt de Zohar niettemin in ‘menselijke’ termen over het G’ddelijk principe – manifestatie of uitstraling, dat deze wereld bestuurt.
Iedere mitsva (gebod) is verbonden met een deel van het menselijke lichaam maar heeft ook een aanhechtingspunt in de Hemel. Trouwen kan puur fysiek beschreven worden. Het huwelijk kan ook als spirituele verbintenis van twee individuen gezien worden: een intens gelukkig setje. Men kan het ook als sociaal gebeuren beschrijven. De gemeenschap is weer een Joods huis rijker en daardoor krachtiger. Er wordt weer een schakel toegevoegd aan de keten van generaties. De choepa voegt nog een dimensie toe aan het samenzijn van twee echtelieden: het G’ddelijke aspect in de relatie tussen man en vrouw, dat het Joodse huwelijk zijn kedoesja geeft.
