Bij het afscheid van rabbijn Raphael Evers schrijft de Protestantse Kerk deze groet op haar website:
Raphael Evers neemt afscheid als rabbijn van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK).
Raphael Evers is met ingang van 1 september opperrabbijn van de Joodse Gemeente in Düsseldorf. Dat betekent dat hij afscheid neemt als rabbijn van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK), waar hij meer dan 25 jaar gewerkt heeft.
Op donderdagavond 22 september 2016 krijgt hij uit dankbaarheid voor zijn jarenlange grote inzet en betekenis voor het Nederlandse Jodendom een receptie aangeboden door de vier organisaties waaraan hij verbonden is geweest: het NIK, het Nederlands Israëlietisch Seminarium, JBO/Rosj Pina en de synagoge Kehilas Ja’akow. Namens de Protestantse Kerk is preses ds. Karin van den Broeke aanwezig.
Joods-christelijke ontmoeting
In de afgelopen jaren is er vanuit de Protestantse Kerk goed contact geweest met rabbijn Evers. Zelf heb ik hem enige malen in Amsterdam en Utrecht getroffen. De vorige scriba, Arjan Plaisier, heeft zijn pad verschillende malen gekruist en hem ontvangen op het protestants landelijk dienstencentrum. Dat alles stond in het teken van het zoeken naar goede en vriendschappelijke verhoudingen. Het gesprek met Israël (de joods-christelijke ontmoeting) werd en wordt gezocht. Dat kreeg een speciale invulling door zijn vriendschap met de door een tragisch ongeval om het leven gekomen Henk Vreekamp: beiden waren de verpersoonlijking van het joods-christelijke gesprek en vriendschap.
‘Teruggroei naar de Oorsprong’
Bijzonder was Evers’ bijdrage en inzet rond de verklaring van de Protestantse Kerk over Luther en de Joden. In aanloop daarnaartoe toonde hij op de studiedag over Luther en de Joden op 11 april 2016 groot respect voor het proces van inkeer om afstand te nemen van een deel van je eigen verleden, en hij koesterde begrip voor de worsteling ermee. Dit proces van kritische zelfanalyse, introspectie, spijt en schaamte wordt meestal benoemd met het Hebreeuwse woord tesjoeva. Maar dat is onjuist, vond Evers. “Tesjoeva betekent terugkeer, teruggroei naar de Oorsprong van alles, de oorsprong in de mens zelf, ons echte zelf, het goede en G’ddelijke in de mens. En hierbij gaat het om respect, zorg en verantwoordelijkheid voor dit hoogste G’ddelijke mensaspect.”
‘Het gaat om de verbinding’
Dat vind ik een typerende uitspraak van deze markante rabbijn. Het gaat hem om de verbinding met de Eeuwige, de Bron en oorsprong van alle leven. Dat gaat alle mensen aan. Joden en christenen putten uit dezelfde bronnen. Met alle weerbarstigheid kunnen we keer op keer leren en beleven dat de God van Israël een God van compassie en recht is, voor alle mensen.
Namens de Protestantse Kerk wens ik rabbijn Evers de zegen van de Eeuwige toe op zijn nieuwe weg. Met dank voor de jarenlange contacten en samenwerking.
Zegen
In ons hart en in ons huis: de zegen van de Eeuwige!
In ons komen en gaan: de vrede van de Eeuwige!
In ons leven, op onze zoektocht: de liefde van de Eeuwige!
Bij het einde, nieuw begin: de armen van de Eeuwige om ons te ontvangen!
(Zegen uit Iona Abbey Worship Book)
Eeuwout van der Linden, verbindend specialist voor Kerk en Israël
