De Nederlandse bisschoppen brengen op 4 mei een groet van verbondenheid naar de Joodse gemeenschap in Nederland. In een brief benoemen zij naast ‘de dankbaarheid voor het feit dat wij als Nederlanders 75 jaar in vrijheid kunnen leven’ ook dat er in de Joodse gemeenschap her gevoel heerst van ‘het enorme verdriet en de pijn vanwege het lijden en de uitroeiing van miljoenen Joodse broeders en zusters, waaronder uw eigen familieleden en vrienden. Ook in de levens van de Joodse jongens en meisjes, mannen en vrouwen die geboren en opgegroeid zijn na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, in het bijzonder de Sjoa, werkt dit alles ingrijpend door’.
De brief is ondertekend door mgr. Herman Woorts namens de Nederlandse Bisschoppenconferentie. Woorts was op 26 januari bij de Auschwitz-herdenking in Amsterdam. “Daar spraken ook jonge kinderen over wat hun (over)grootouders in de oorlog hadden meegemaakt. Het raakte mij diep, zeker deze jonge kinderen te zien – zo vol toekomstdromen, met zoveel talenten – die een teken van hoop zijn voor onze wereld, maar die al zo jong meedragen dat zij er eigenlijk niet hadden mogen zijn van de bezetter van ons land destijds. En dat zij moeten leven met het besef dat er ook nu mensen zijn voor wie zij niet gewenst zijn.”
Woorts staat ook stil bij hedendaags antisemitisme en haalt de woorden aan van paus Franciscus die zich evenals zijn directe voorgangers, meerdere malen heeft uitgesproken tegen antisemitisme en het begrip ‘onverschilligheid’, een thema waar Elie Wiesel veel over heeft geschreven. “De paus riep en roept op tot verantwoordelijkheid voor elkaar, als schepsels van onze ene Schepper. Wanneer wij onverschillig worden naar elkaar, dan is dat een groot gevaar, met alle gevolgen van dien. Essentieel daarbij is goede scholing van onze jonge generaties. Het herinneren van en onderwijzen over de Sjoa is daarvan een wezenlijk onderdeel.”
Ook haalt Woorts de gezamenlijke verklaring aan van de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland en de Protestantse Kerk Nederland van vorig jaar vanwege het toenemend antisemitisme in ons land. Daarin wordt gezegd: “Wij rekenen het ook tot onze verantwoordelijkheid er alles aan te doen om antisemitisme in de hele samenleving tegen te gaan en om initiatieven te ondersteunen die daar een dam tegen opwerpen. Hierbij roepen wij de overheid alsook de gehele samenleving op om alles te doen wat in haar vermogen ligt om antisemitisme te bestrijden.”
De brief vormt tevens een uitleg wat hem heeft doen besluiten om namens de R.-K. Bisschoppenconferentie deel uit te maken van de Raad van Ambassadeurs van het Nationaal Holocaust Museum in oprichting.
Woorts besluit zijn brief aan de Joodse gemeenschap met de hoop en het vertrouwen uit te spreken dat ‘de onlosmakelijke verbondenheid die wij als katholieken met het Joodse volk hebben, mag groeien en tot zegen zal zijn voor deze wereld die de Eeuwige ons heeft toevertrouwd’.
