Het Joods Historisch Museum heeft de letterkast verworven van drukkerij Joachimsthal. In de letterkast liggen de letterbakken met honderden loden Hebreeuwse letters. Het museum verkreeg de letters na een tip van het NIK. Talloze boeken en andere drukwerken zijn met de Hebreeuwse letters gedrukt. Het laatste boek dat er gebruik van heeft gemaakt is de NIK sidoer Chemdat Hajamiem.
Ruben Vis
Ik ben voor dit ene woord speciaal naar drukkerij Joachimsthal gegaan, toen nog in de Utrechtsestraat. Daar is voor deze uitgave het woord Chemdat met de hand gezet in de klassieke Amsterdamse Hebreeuwse letter van en door drukkerij Joachimsthal. Bij Joachimsthal had men de loden letters nog en in het grootste korps dat in de drukkerij was te vinden, zijn deze letters gezet en afgedrukt, daarna gescand en vervolgens digitaal gemonteerd in het eerste titelblad. De loden letters zijn zo’n honderd jaar oud en qua model de voortzetting van de letters die voor Joseph Athias (ca. 1635 – 1700), die in 1661 als eerste Jood lid mocht worden van het boekengilde, zijn vervaardigd en sindsdien Amsterdam als stad van Hebreeuwse boekdruk beroemd hebben gemaakt. Joachimstal’s drukkerij bestaat meer dan 150 jaar.
Ik ben voor dit ene woord speciaal naar drukkerij Joachimsthal gegaan, toen nog in de Utrechtsestraat. Daar is voor deze uitgave het woord Chemdat met de hand gezet in de klassieke Amsterdamse Hebreeuwse letter van en door drukkerij Joachimsthal. Bij Joachimsthal had men de loden letters nog en in het grootste korps dat in de drukkerij was te vinden, zijn deze letters gezet en afgedrukt, daarna gescand en vervolgens digitaal gemonteerd in het eerste titelblad.
(Foto rechts: Peter Lange, JCK)
De loden letters zijn zo’n honderd jaar oud en qua model de voortzetting van de letters die voor Joseph Athias (ca. 1635 – 1700), die in 1661 als eerste Jood lid mocht worden van het boekengilde, zijn vervaardigd en sindsdien Amsterdam als stad van Hebreeuwse boekdruk beroemd hebben gemaakt. Joachimstal’s drukkerij bestaat meer dan 150 jaar.Joachimsthal zou kort erop het pand moeten verlaten, het zou worden gerenoveerd. Nu zit de drukkerij om de hoek in de Kerkstraat. Omdat de huidige drukker zelf niet meer over de bekwaamheid beschikt om Hebreeuws te lezen, zou het Hebreeuws handzetten verdwijnen. En de letters, wat gaat daar mee gebeuren, vroeg ik. Kort erop was ik op een conferentie over het middeleeuwse Machzor Amsterdam (dat is een handschrift, geen drukwerk :- ). Daar kon ik Joods Historisch Museum-directeur Emile Schrijver tippen en er warm voor krijgen om de letterkast te verwerven. Nu zijn de historische Joachimsthal-letters op de plaats waar ze in het huidige ICT-tijdperk thuishoren.
