Er leven veel vragen over de Israelische actie tegen Hamas. De meest gestelde vragen worden hier door het CIDI beantwoord. De laatste vraag beantwoordt het Cidi met de slotsom: “Elk land ter wereld zou actie ondernemen als zijn burgers werden beschoten. Men kan toch niet van Israel verwachten dat het zijn burgers rustig laat afschieten, alleen omdat het Joden zijn?”
V: Waarom doet Israel dit?
A: Zuid Israel wordt al sinds 2000 bestookt met raketten en mortieren, het aantal aanvallen vanuit Gaza is vervijfvoudigd nadat Israel in 2005 uit Gaza terugtrok. Er zijn al meer dan 4000 raketten op Zuid-Israel afgevuurd. Als het luchtalarm gaat, hebben de bewoners van bijvoorbeeld het stadje Sderot 15 seconden om een schuilkelder te bereiken: daarna slaat de raket in. Dat is onverdraaglijk. Veel volwassenen en 33% van de kinderen in Sderot lijden als gevolg hiervan aan een posttraumatische stress-stoornis.
Hamas heeft de wapenstilstand misbruikt om sterkere en dodelijker wapens in te slaan en weigert de beschietingen te staken. Israel moet haar burgers beschermen.
V: Hamas schiet toch alleen met zelfgebouwde raketten?
Hamas heeft nu ook in Iran gefabriceerde Grad-raketten (naar Russisch basisontwerp) met een bereik van meer dan 30 kilometer. Dat is te zien aan de plaatsen die worden geraakt, bijvoorbeeld Yavne dat ongeveer 35 km van de grens met Gaza is verwijderd. Daarmee komen minstens een half miljoen Israelische burgers binnen schotbereik. Geen enkel land ter wereld zou zijn burgers jarenlang laten beschieten zonder in te grijpen.
V: Is het afschieten van die raketten geen wanhoopsdaad van bezette burgers?
A: Israel heeft zich in 2005 teruggetrokken uit de Gazastrook. Het aantal raketaanvallen is daarna vijf keer zoveel geworden als daarvoor. Gewone burgers in de Gazastrook hadden waarschijnlijk ook liever gezien dat hun leiders probeerden de economie op te bouwen in plaats van een hun geld te spenderen aan wapenarsenaal.
V: Had Israel niet beter kunnen praten met Hamas?
A: Niet alleen Israel, maar ook de Egyptische president Mubarak en de Palestijnse president Abbas hebben Hamas gevraagd het vanaf juni ingegane staakt-het-vuren-bestand niet te beeindigen. Hamas reageerde daarop met een regen van raketten, waarbij er raketten waren met een groter bereik.
V: Wil Israel de Palestijnen uitroeien?
A: Het enige doel van deze actie is de Hamas-aanvallen met raketten op Israel te laten ophouden. De doelen zijn militair en het grootste deel van de slachtoffers zijn militieleden, politiefunctionarisssen, terroristen en politieke (Hamas)leiders. Israel wil alleen dat de veiligheid van zijn burgers garanderen, zonder door ‘de buren’ te worden bestookt met raketten en zelfmoordaanslagen.
V: Is deze actie geen oorlogsmisdaad?
A: Het zou een oorlogsmisdaad zijn als zij was gericht op burgers, maar dat is niet het geval. (Andersom wel: Hamas mikt met zijn raketten op steden met het doel zoveel mogelijk Israelische burgers te raken.) De doelen van de Israelische actie zijn militaire en politieposten, wapendepots en tunnels waardoor wapens worden binnengesmokkeld.
V: Wat vindt CIDI van het aantal burgerslachtoffers?
A: CIDI betreurt elk burgerslachtoffer van het conflict, aan beide zijden. Voor ons bestaat in dat opzicht geen verschil tussen het leven van een Israeli of een Palestijn. Toen in 2006 19 Palestijnse burgers omkwamen bij een artilleriebeschieting in Beth Hanoun, heeft CIDI zich daar duidelijk tegen uitgesproken. Maar tot nu toe heeft Israel blijk gegeven het maken van slachtoffers zoveel mogelijk te mijden.
V: Wordt er geen buitensporig geweld gebruikt?
A: De beelden die uit de Gazastrook komen, zijn vreselijk en het dodental is hoog. Toch is de term ‘buitensporig geweld’ niet van toepassing. Die is afkomstig uit het internationaal recht.
Er is geen sprake van ‘buitensporig geweld’ als de actie een legitiem militair doel heeft en burgerslachtoffers zoveel mogelijk vermijdt. In dit geval is het doel om de voortdurende raketaanvallen op Zuid-Israel te laten ophouden en Israel doet wat het kan om burgerslachtoffers te vermijden. Volgens de berichten zijn er op dit moment minder dan 60 burgerslachtoffers gevallen in de Gazastrook.
V: Hoe kan Israel zo’n klein stukje overbevolkt land aanvallen?
A: Israel heeft juist vanwege die overbevolking jarenlang niet of nauwelijks gereageerd op de raketbeschietingen. Maar een regime dat opereert vanuit dichtbevolkte centra heeft daarmee geen vrijbrief om Israelische burgers te beschieten. Zeker gezien de nieuwe raketten, waarmee nog meer burgers onder vuur liggen, vond de Israelische regering dat er geen andere keuze was.
V: Israel is sterker, maakt dat de aanval niet buitensporig?
A: Niemand, ook niet volgens het internationaal recht, eist van een land dat het zich beperkt tot de wapens die de tegenstander heeft. Israel hoeft dus geen qassamraketten te produceren, omdat Hamas die gebruikt.
Het feit dat een tegenstander militair zwakker is, mag geen reden zijn om hem ongestoord de burgerbevolking te laten beschieten.
V: Er zijn maar een paar Israelische doden in deze actie tegen honderden Palestijnse doden. Maakt dat de actie niet buitensporig?
A: Of een actie buitensporig is of niet, is geen kwestie van doden tellen. Zuid-Israel wordt al jaren beschoten en de slagkracht van Hamas is vergroot. Niemand kan van Israel eisen om te wachten tot een dichtbevolkte school vol kinderen wordt getroffen. De Israelische regering wist welke raketten Hamas had, wist dat Hamas die richt op burgers, en kent de intentie van Hamas: Israel vernietigen.
Dat er burgerslachtoffers zijn, is vreselijk – maar onvermijdelijk gezien het gebied van waaruit Hamas opereert. De meeste doden zijn echter geen burgers, maar deelnemers aan het gewapend conflict. In geen enkele oorlog worden de aantallen slachtoffers onder strijdenden tegen elkaar afgestreept: elk leger probeert de vijand zoveel mogelijk uit te schakelen met zo min mogelijk verliezen aan eigen kant.
V: Waarom kan dit niet worden vergeleken met de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog?
A: In WOII hebben de nazi’s, overigens met veel hulp van mensen in bezet Europees gebied, een hele bevolkingsgroep bijna uitgeroeid enkel en alleen omdat het Joden waren.
In het Midden Oosten van nu verdedigt Israel zijn burgers tegen raketaanvallen die rechtstreeks zijn gericht op Israelische burgers. De actie van Israel is niet gericht tegen burgers, maar op militaire doelen van een regime dat Israel van de kaart wil vegen.
Het feit dat in Israel Joden wonen, staat los van het Israelische besluit deze agressie te stoppen. Elk land ter wereld zou actie ondernemen als zijn burgers werden beschoten. Men kan toch niet van Israel verwachten dat het zijn burgers rustig laat afschieten, alleen omdat het Joden zijn?
