In de joodse gemeenschap is leren onlosmakelijk met het leven verbonden. ,,Geloven doe je met je intellect en je emotie’’, zegt rabbijn R. Evers.
,,En die emotie neemt uiteindelijk maar een beperkt deel in.’’ Joodse kinderen krijgen ,,idealiter’’ vanaf hun derde levensjaar godsdienstles. Ze leren achtereenvolgens het hebreeuwse alfabet, de gebeden, de feestdagen, de Bijbel, de Misjna (mondelinge leer) en de Talmoed (discussies rond de Misjna).
Vier punten
Evers omschrijft het belang van het leren in vier punten. ,,Hoofdzaak is dat je de praktijk leert kennen: je moet weten wat je als jood moet doen. Daarnaast verstevigt gedeelde kennis de groepscohesie. In de derde plaats: je leert de symbolische betekenis van geloofsvoorstellingen kennen en ten slotte is kennis erop gericht dat je je kunt hechten aan God, in mystieke zin.’’
,,Het christendom heeft geen leertraditie, het is meer gericht op emotie dan op kennis. In het jodendom ís simpelweg meer te leren. Neem alleen al de Talmoed, waar je 7,5 jaar overdoet. Ik ben nu bezig die voor de tweede keer te bestuderen. Leren is in het jodendom een kwestie van education permanente : je leert als het goed is je leven lang.’’
