Het verhaal van Ester en Mordechai is bekend. We lezen er jaarlijks over op Poeriem, uit de megillat Ester, de rol waarin het Poeriemverhaal staat beschreven. De graven van Ester en Mordechai bevinden zich volgens sommige opvattingen in de Iraanse stad Hamadan, 360 km ten zuidwesten van de hoofdstad Teheran. Anderen menen dat Mordechai na de ballingschap terugkeerde naar Jeruzalem en daar lid was van het grote Sanhedrien (Rabbinale hoge gerechtshof).
Exteremistische studenten uit de stad Hamadan wilden vorig jaar de graflocatie vernielen. Nu heeft de Iraanse regering besloten de graven de pelgrimsoord-status af te nemen. Los van de vraag of Ester en Mordechai er werkelijk zijn begraven, is dit besluit een gevoelige daad jegens de Joodse bevolking van Iran. Met 20.000-25.000 Joden telt Iran de grootste gemeenschap in het Midden Oosten.
Ernstig is ook dat het Poeriem-verhaal in Iran steeds meer aandacht krijgt, maar dan in een negatieve versie. De Joden in het rijk van koning Achasjwerosj doodden hun vijanden nadat het noodlot dat Haman had gesmeed, voor hen was afgewend. De Iraanse machthebbers grijpen dit nu aan om te beweren dat de Joden een ‘Holocaust’ op 75.000 Perzen zouden hebben gepleegd.
Volgens een bericht van het Iraanse staatspersbureau moet de graflocatie in Hamadan een herdenkingsoord worden voor de slachtoffers van Ester en Mordechai.
Intussen wordt gemeld dat Iraanse Joden er toe zijn overgegaan synagogen en Joodse instellingen te anonimiseren door Davidsterren e.d. af te dekken met stalen platen.
In Iran bevinden zich ook het (mogelijke) graf van de profeet Chabbakoek, bij de stad Towiserkan. Graven van de profeten Daniel en Jona in Irak zijn recent ook doelwit van protesterende islamieten geweest.
