De joods-Amerikaanse schrijver Saul Bellow is op dinsdag 5 april op 89-jarige leeftijd overleden. Bellow won in 1976 de Nobelprijs voor Literatuur. Bellow was een van de succesvolste joodse schrijvers van na de Tweede Wereldoorlog, samen met onder anderen Bernard Malamud en Philip Roth.
De gezondheid van Bellow was al geruime tijd aan het verslechteren, maar de auteur bleef tot het eind helder. Bellow overleed in zijn huis in Brookline in de staat Massachusetts.
,,De ruggengraat van de Amerikaanse literatuur in de 20ste eeuw bestaat uit twee romanciers – William Faulkner en Saul Bellow”, zei schrijver Philip Roth. ,,Zij vormen samen de Twain, Melville en Hawthorne van de 20ste eeuw.”
In 1976 won Bellow de Pulitzer-prijs voor ‘Humbolt’s Gift’. Dat jaar werd hij ook onderscheiden met de Nobelprijs voor Literatuur. Zijn boek “The adventures of Augie March” werd in 1953 bekroond met de National Book Award.
Hij behaalde in 1937 een diploma sociologie en antropologie aan de universiteit van Chicago. Bellow doceerde eveneens aan de universiteit van Wisconsin en diende bij de marine tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Net als het leven van zijn personages was dat van Bellow een overgang van de ondraaglijke, maar grappige passies van de Oude Wereld naar de ondraaglijke, maar grappige vervreemding van de Nieuwe Wereld. Bellow was de zoon van Russische immigranten. Hij werd geboren als Solomon Bellows op 10 juli 1915 in het Canadese Lachine bij Montreal. Toen hij in de jaren ’40 zijn eerste werk publiceerde veranderde hij zijn naam in Saul Bellow. Hebreeuws was zijn eerste taal. Zijn gezinsleven werd gekarakteriseerd door geweld (zijn vader), sentimentaliteit (zijn vader en zijn moeder) en humor (iedereen). Thuis werd niets verzwegen. Het gezin verhuisde naar Chicago toen Bellow 9 jaar was.
Hij bleef tot op hoge leeftijd schrijven. In 1997 verscheen de sentimentele novelle The Actual en in 2000 verscheen Ravelstein, een roman gebaseerd op het leven van zijn vriend Allan Bloom, auteur van The Closing of the American Mind.
Veel vertellers in de verhalen van Bellow zijn door zichzelf in beslag genomen intellectuelen met idealen die Bellow zelf lijkt te hebben opgedaan tijdens de economische Depressie in de jaren ’30. Hoewel hij de angst die velen destijds hadden niet vergat, waren het voor Bellow opwindende en zelfs bevrijdende jaren. ,,Er gingen mensen naar de bibliotheek om boeken te lezen”, zei hij in een interview in 1997. ,,Er was veel geestelijke energie in die dagen (…). Werkende lijken hadden ideeën.”
[persbureaux]
