In de tiende eeuw voor de gewone jaartelling zette iemand een paar Hebreeuwse letters op een stuk leisteen dat is opgegraven in Tel Zayit, ten zuiden van Jeruzalem.
De opgraving lijkt een vroege weergave van het Hebreeuws te zijn. De steen werd aangetroffen in de muur van een gebouw uit de oudheid. Nadat ook aangetroffen aardewerk werd geanaliseerd en de plaats van de steen ten opzichte van andere lagen werd vergeleken, concludeerden de archeologen dat het oudste voorbeeld betrof van het Hebreeuwse alfabet en een belangrijk verificatiepunt voor de geschiedenis van het schrijven.
Volgens de NY Times onderschrijven diverse onderzoekers die het stuk steen hebben bestudeerd de opvatting dat het om het oudste betrouwbaar dateerbare voorbeeld gaat van een uitgeschreven alfabet van het begin tot de laatste letter in hun juiste volgorde. Een van de onderzoekers noemt het ‘proto-Hebreeuws’.
De 22 letters, geschreven in twee rijen, op de aangetroffen steen zijn nog te herleiden tot hun Phoenisische oorsprong. Aangenomen wordt dat bij diot volk dat aan de kust ten noorden van israel leefde, de bron van het alfabetisch schrift. Alle alfabet-ten in de oudheid, inclusief het rieks, zijn opvolgers van het handschrift op de steen in Tel Zayit, zegt een van de bij de opgraving betroken archeologen.
