De Loelav marathon van Amsterdam

Daar stond ik dan met mijn vier plantensoorten bij de Amsterdamse Marathon. Ik vond dit afgelopen zondag zeker niet ongepast. Mens sane in corpore sano – een gezonde geest in een gezond lichaam. Jodendom is de mensvriendelijk.
In de Midrasj worden de vier soorten (de arba’a miniem) van de plantbundel vergeleken met delen van het lichaam. Vaak gaat het over een vormgelijkenis. De palmtak loelav is een weergave van de wervelkolom. In de etrog ziet men het hart. De mythetakken symboliseren de ogen en wilgentakken staan voor de lippen. Op deze manier verenigt de mens al zijn organen om HaSjeem, G’d te dienen. De overtredingen, die men met deze ledematen beging, worden hierdoor gerectificeerd.
Deze gedachte vond ik wel aardig van toepassing op de marathon. Er waren erg veel Joden en Israeli’s, ik kreeg de hele tijd chag sameach, vrolijke jom tov te horen. Ik vroeg sommige mensen of ze de loelav wilden schudden. Ze keken me erg onwennig aan maar ik legde ze het uit. Schudden in alle windrichtingen vonden ze wat te veel van het goede maar vasthouden wilden ze de loelav wel. De halacha, de Joodse voorschriften, zeggen dat het voldoende is om de de loelav op te pakken om de mitsva te doen. Daarover kan men zelfs de beracha (zegenspreuk) zeggen. Zo gezegd, zo gedaan.
Chag sameach, een mooie jom tov en Simchat Tora!