Menachem Mendel Levine ( 1983) is sinds begin 2009 rabbijn van de Nederlands Israëlietische Gemeente Nijmegen. Samen met zijn vrouw Devora, dochter van rabbijn Ies Vorst, zet hij zich in voor de ongeveer zestig families tellende kehilla. Hakehillot vroeg de jongste rabbijn van Nederland over zijn nieuwe leven in de oudste stad van ons land.
Waar komt u vandaan?
“Ik ben opgegroeid in Brooklyn, New York als jongste zoon van ons gezin met drie zoons. Ik heb twee broers, een tweeling. Mijn vader is hoofd van de Chabad Bibliotheek in Brooklyn. Studeren, lezen, schrijven en lesgeven is mij met de paplepel ingegoten. Ik geef ook hier les aan de virtuele school: Talmoed Online.
Hoe vroeg begint voor u de dag?
Ik sta elke dag vroeg op, rond een uur of zes. Dan ga ik, als ik tijd heb, eerst een stukje joggen. Daarna leer ik Chassidoet een uurtje, soms samen met Dvora en ons kindje. Dan dawwen ik Sjachariet in sjoel. Om een uur of negen ontbijt ik.
Sportief toevallig?
Ja, ik basketball graag! Ik ben altijd druk bezig, veel vrije tijd om te sporten heb ik niet, want ik wil ook graag samen met mijn vrouw van ons kleine dochtertje van anderhalf genieten. Zij is onze grootste zegen!
Virtueel ook actief?
Zeker, want na mijn ochtendstart ben ik op de computer bezig met de online lessen op de Talmoedschool waar ik aan Europese jongens lesgeef.
Contact met de leden van de kehilla?
Na de lunch ben ik in sjoel op mijn kantoortje. Er komen bezoekers, ik heb afspraken en maak nieuwe afspraken om bij de mensen langs te gaan. Ik wil graag met iedereen kennismaken en horen wat men graag wil in onze gemeenschap.
En dan weer naar sjoel?
In de namiddag ga ik weer naar sjoel om te dawwenen. In de avonduren is er nog van alles te doen, ook Tora studeren of naar Nederlandse les gaan. Ik ben goed op weg om Nederlands te leren. Twee avonden per week ga ik naar de Taal Universiteit Nijmegen en ik moet ook huiswerk maken! Gelukkig heb ik steun van Dvora, die natuurlijk Nederlands spreekt.
Kookt u zelf ook wel eens?
Dat laat ik graag aan mijn vrouw over want Dvora is een prima kokkin! Ik houd van een beetje pikant eten en lekkere zuiveltoetjes…maar voor Dvora’s kippensoep mag je me ook altijd wakker maken.
En hoe zit het met vakanties?
Een vakantie aan- of dicht bij het water vind ik ideaal. Van de Niagara watervallen tot aan het Meer van Tiberias, ik vind het allemaal prachtig en ik kan er enorm van genieten. Ik ga ook graag voor een vakantie naar Israel.
Hoe houdt u het nieuws van de dag bij?
Veel tijd om kranten te lezen heb ik niet. Ik houd het nieuws bij via de computer. Ook onze internationale website: www.chabad.org raadpleeg ik vaak. Zij zijn altijd up to date met het laatste nieuws. Wij hebben thuis geen televisie. We vinden dat televisiekijken niets bijdraagt aan het leven dat wij willen leiden.
Wat kreeg u mee van uw ouders?
Heel veel heb ik meegekregen vanuit mijn ouderlijk huis. Van mijn vader heb ik enorm veel geleerd, zijn studie, zijn denken en het belang van het stellen van vragen. De wens om te begrijpen. De hartverwarmende gastvrijheid, dat heb ik van mijn moeder geleerd. Mensen ontvangen, samen sjabbat vieren en ons Jodendom beleven. Ik voel me een gezegend mens met zulke ouders.
Hoe belangrijk is De Rebbe voor u?
Het meeste heb ik echter van de Rebbe geleerd. Rebbe Schneerson is natuurlijk onze grote leermeester, dat geldt voor alle Lubavitcher Chassidiem. Zijn manier van leven, zijn kijk op de mensheid, de wereld, ons Jodendom, het vormt de rode draad in mijn leven.
Wat draagt u het liefst?
Verleden, heden en toekomst komen samen in onze Joodse tradities. Het is eeuwig en niet aan mode onderhevig. Ik doe niet mee aan de ‘mode’ van de wereld. Als je het me eerlijk vraagt dan zal ik antwoorden: ’mijn Talliet, mijn Tefillien’! Altijd modern en de eerste maar ook de laatste mode voor mij!
Waardoor raakt u geëmotioneerd?
Op Erev Pesach van dit jaar was ik heel ontroerd. Birkat haChama, de zegening bij zonsopgang over de zon. Het was heel bijzonder om dit mee te mogen maken. Stel je voor, één keer in de 28 jaar. De eerste Birkat haChama op Erev Pesach was tijdens de Uittocht uit Egypte, toen we uit de slavernij verlost werden. De tweede keer op Erev Pesach was toen de slechte Haman onschadelijk werd gemaakt. Zal er een eind komen aan onze ballingschap?
Is het gegaan zoals u wilde?
Ik had voor mezelf een leven als onderwijzer gepland na mijn afstuderen. Maar G’d heeft het anders ‘geregeld’. En ik ben blij en dankbaar dat ik dit werk hier in Nederland, mag doen.
Hoe ziet u de toekomst?
Ik zie de toekomst met heel veel vertrouwen tegemoet. Ik hoop dat mijn gezin mag groeien, dat we gezegend zullen worden met meer kinderen.
